แรกเริ่มเดิมทีนั้นได้ยินคนโน้นคนนี้ชวนบ่อยๆว่าไปหาเด็ดสตอเบอรี่กินกันมั๊ย ยิ่งวันไหนแดดดีๆเราไปกันดีกว่า... มาอยู่ที่อังกฤษก็เริ่มจะต้องคุ้นกับคำว่า "แดดดีๆแล้วออกนอกบ้านกัน" ถ้าเป็นเมืองไทยละก้อคงไม่มีคำนี้ให้ใครได้ยินเพราะจะจินตนาการได้ถึงสภาพเนื้อตัวที่เปียกโชกไปด้วยเหงือ หน้าแดงกร่ำและดำคล้ำเพราะโดนแดดเผา และที่สำคัญ ฝ้าแห่งโลกอนาคตก็จะมาเยือนเปรอะเปื้อนเต็มใบหน้า
เช้าวันนี้รุ่นน้องที่ทำงานโทรมาแต่เช้าชวนให้ออกนอกบ้านเพราะวันนี้แดดดี และกำชับว่าให้เตรียมหมวก ร้องเท้าผ้าใบให้เรียบร้อย(เพราะมันรู้ว่าเราไม่ชอบแดด) และบอกว่าเราจะไปทำกิจกรรมกัน โดยไม่ยอมบอกว่าจะไปไหนและกิจกรรมที่ว่าเนี่ยมันอะไรกันแน่ ก็ไม่ว่ากันแล้วแต่ชะตาฟ้าลิขิตแล้วกัน แต่แอบเดาว่ามันคงพาไปเก็บเห็ด!! ยัยคนนี้ชอบเก็บเห็ดเป็นชีวิตจิตใจ เพราะอังกฤษเป็นประเทศที่ฝนตกทั้งปีอากาศแห้งชื้น เห็ดจะขึ้นให้เห็นอยู่ตามที่สาธารณะ
ตกบ่ายหล่อนก็มารับและนำดิ่งไปยังชานเมืองแต่ก็ไม่ไกลมากใช้เวลาขับรถสัก 10 นาทีได้ เราตรงดิ่งเข้าไปที่ฟาร์ม มองแต่ไกลก็ยังมองไม่ออกว่าฟาร์มอะไรเพราะเห็นแต่ทิวเขียวๆเตี้ยๆอยู่ตามพื้น จนกระทั่งเราจอดรถและไปที่เค้าเตอร์ทางเข้าซึ่งมีตะกร้าสำหรับเก็บสตอเบอรี่รอต้อนรับผู้มาเยือน
มองไปในฟาร์มสตอเบอรี่ก็เห็นฝรั่งใส่กางเกงขาสั้นเสื้อแขนกุดก้มๆเงยๆกระจายอยู่ทั่วไป เด็กๆกรี๊ดกร๊าดกันยกใหญ่ สำหรับคนอังกฤษแล้วการได้มีกิจกรรมต่างๆสำหรับครอบครัวนั้นเป็นสิ่งที่พวกเค้าแสวงหา โดยเฉพาะกิจกรรมอะไรที่เด็กๆได้ออกนอกบ้านและได้ทำร่วมกับพ่อแม่ เช่น การเก็บสตอเบอรี่ก็เป็นอีกกิจกรรมหนึ่งที่น่ากรี๊ด
วันนี้จึงนับเป็นวันแรกในชีวิตของอ้อเช่นกัน แอบมีกรี๊ดแข่งกับเด็กๆ เพราะยังไม่เคยได้เห็นต้นสตอเบอรี่จริงๆสักที และอีกอย่างสตอเบอรี่ฝรั่งเนี่ยหวานจับจิต ได้เดินไปเด็ดไป กินไปนับว่าเป็นความสุนทรีอย่างยากที่จะโกหก ที่ทางเข้าในส่วนของทิวแถวสตอเบอรี่จะมีป้ายติดบอกว่าเป็นพันธ์อะไร ซึ่งเท่าที่เดินเก็บและเดินกินในหลายๆสายพันธ์ อ้อก็ยังแยกไม่ออกอยู่ดีว่ามันแตกต่างกันตรงไหน เพราะเห็นมันลูกใหญ่และหวานเจี๊ยบทุกสายพันธ์
ไปจ่ายค่าสตอเบอรี่ดีกว่า...
